Oferta DPS

Oferta zajęć terapeutycznych oferowanych w Domu Pomocy Społecznej przy ul. Nowomiejskiej 19 we Włocławku.

 

1. Terapia za pomocą sztuk plastycznych.

To wykorzystywanie różnorodnych technik plastycznych w rozwiązywaniu problemów      emocjonalnych.

Dobranie właściwej techniki plastycznej pozwala na rozwiązanie istniejącego problemu.

 

Plastykoterapia, szczególnie polecana jest tym osobom, które czują się zdominowane i ograniczane przez innych, ponieważ technika ta dostarcza im przestrzeni i pozwala na swobodną twórczość.

Spontaniczne rysowanie pozwala nam na ekspresję naszych problemów, uczuć, leków, pragnień – w bezpieczny sposób.

Rzeźbienie, malowanie, rysowanie pomaga nam bardziej skoncentrować się na wewnętrznych przeżyciach.

   

     Formy zajęć plastycznych:

     - malowanie (na szkle, na papierze)

     -  rysowanie, kolorowanie

     - lepienie ( z modeliny, plasteliny, masy solnej)

     - wyklejanie

     - papierowa fantazja z bibuły

 

2. Muzykoterapia

    Uczestnictwo w muzykoterapii może być bierne i czynne. Zadaniem osoby prowadzącej zajęcia i muzykoterapii jest:

    - wzbudzenie zainteresowania muzyką

    - opieka nad uczestnikami zajęć

    - koordynacja przebiegu zajęć

Muzyka wpływa na:

    - napięcie mięśni

    - układ krążenia (podwyższa puls)

    - działa na układ pokarmowy i oddechowy

    - może obniżać próg wrażliwości myślowej

    - odpowiednio dobraną muzykę stosuje się w łagodzeniu bólu 

    - oddziaływanie muzyką stosuje się w chorobach psychosomatycznych, a także w rehabilitacji 

      narządów ruchu

Cele muzykoterapii:

    - uspokaja, rozluźnia

    - jest zabawą

    - pozawala na poznanie siebie nawzajem

    - pełni rolę kulturotwórczą

    - pozwala na wytworzenie za pośrednictwem muzyki równowagi pomiędzy sferą przeżyć emocjonalnych a procesami fizjologicznymi.

 

Formy muzykoterapii:

    - zabawy taneczne

    - słuchanie różnorodnej muzyki 

    - uczestnictwo w zespole wokalno-muzycznym

    - uczestnictwo w mobilnej rekreacji muzycznej

     - karaoke

   

3. Ergoterapia, zwana terapią przez pracę  to metoda rehabilitacji, w której wykorzystuje się różne rodzaje pracy umożliwiające jednostce kształtowanie określonych sprawności (np. ruchowych, koncentracji, pamięci), zaspokajająca jej potrzeby emocjonalne i społeczne oraz wpływające na rozwój samodzielności, niezależności i pobudzanie aktywności.

Osoby starsze na co dzień zmagają się z własnymi ograniczeniami, a czas nie jest w tym sprzymierzeńcem. Wstawanie z łóżka, przygotowywanie posiłków, ubieranie się oraz podejmowanie różnego rodzaju aktywności to nie lada problem.

Ergoterapia wychodzi temu naprzeciw.

Wspiera w podejmowaniu aktywności i umożliwia czynny udział mieszkańców  w życiu  Domu. Uczy samodzielności, przywraca sprawność ruchową i pomaga radzić sobie z własnymi ograniczeniami i być niezależnym od innych osób. 

Ergoterapia towarzyszy, wspiera, usprawnia i usamodzielnia ludzi w każdym wieku.

 

Formy ergoterapii:

- praca w ogrodzie,

- porządki na cmentarzu,

- prace porządkowe w Domu,

-pielęgnacja kwiatów doniczkowych w Domu i ogrodzie,

-naprawa odzieży (szycie na maszynie)

-wspólne przygotowywanie  posiłków,

 

4. Biblioterapia, prowadzenie terapii opartej na słowie (czytanie, recytowanie wierszy, pisanie wierszy, dyskusje, rozmowy)

Biblioterapia jest formą leczenia lub wsparcia terapeutycznego z użyciem odpowiedniej literatury. Może ona także wspierać rozwój osobisty.

Ta forma terapii jest częścią arteterapii. Zakłada, że kontakt ze sztuką pomaga rozwijać umiejętności i ograniczać negatywne emocje oraz podnosi samoocenę, obniża niepokój i napięcia, rozbudza zainteresowania.

Biblioterapia to rodzaj terapii zajęciowej polegającej na ukierunkowanym czytaniu odpowiednio wybranych fragmentów literatury.

   Działaniem terapeutycznym mogą być objęte następujące osoby:

   - dotknięte zaburzeniami psychicznymi

   - leczące się z uzależnień

   - nieradzące sobie w codziennych sytuacjach życiowych 

   

   Formy biblioterapii:

   - czytanie prasy

   - czytanie książek

   - książka mówiona u osób leżących

   - prowadzenie kronik i albumów

   - odczyty, prelekcje

 

5. Robótki ręczne jako jedna z form terapii zajęciowej

 

Robótki ręczne rozwijają zdolności manualne, stymulują koncentracje i rozbudowują obszary odpowiedzialne za stan relaksu i medytacji. W wielu krajach określa się tę czynność mianem „włóczkoterapii”.

Wspólne szydełkowanie to dzielenie się własnymi historiami, przeżyciami, wspólne przeżywanie radości.

Ma ta zaletę, że można tym się zajmować nie tylko w sali terapeutycznej ale również we własnym pokoju, w ogrodzie, świetlicy.

Robótki ręczne znacznie wpływają na poprawę koncentracji, poprawiają się zdolności koordynacyjne mózgu. To doskonała rozrywka dla osób wykazujących pewną niepełnosprawność manualną.

Zajęcia manualne rozwijają nie tylko kreatywność, ale również wyobraźnię. Pozwalają one zgłębić świat uczuć dzięki poznawaniu nowych struktur, kolorów, zapachów, temperatury włóczki, która wywiera pozytywny wpływ na nasz umysł.

    Robótki zatrzymują czas pozwalając odetchnąć i niespiesznie pomyśleć.

 

    Rodzaje robótek ręcznych:

    - florystyka

   - szycie

    - haftowanie

    - szydełkowanie

    - robienie na drutach

    - robienie przedmiotów dekoracyjnych

 

6. Socjoterapia

Jest to terapia zaburzeń zachowania i zaburzeń emocjonalnych w toku spotkań grupowych, towarzyskich.

Socjoterapia obejmuje swoim zasięgiem zarówno dzieci jak i osoby w podeszłym wieku senioralnym. 

To niezwykła wartość formy pomocy psychologicznej pozwalająca integrować uczestników. Metoda realizuje trzy zasadnicze cele:

* rozwojowy

* edukacyjny

* terapeutyczny

 

Cele rozwojowe

Potrzeby osób starszych, które mogą być realizowane poprzez socjoterapię:

aktywności ruchowej, zabawy/rozrywki, zdobywania wiedzy o świecie, wsparcia, zbiorowej aktywności. Realizacja celów rozwojowych musi przebić się poprzez emocjonalne blokady, obniżenie motywacji do podejmowania jakiegokolwiek wysiłku.

 

Cele edukacyjne

Istotę celów edukacyjnych można wyrazić w ten sposób: poznawanie przez uczestników zagadnień pozwalających im lepiej funkcjonować społecznie, radzić sobie z trudnościami min. uczenie się rozpoznawania emocji, poznawanie zasad dobrej komunikacji. Senior znający siebie ma większą szanse na zaakceptowanie własnych ograniczeń oraz większą motywację do pokonywania trudności 

i integracji ze środowiskiem.

 

Cele terapeutyczne

Ukierunkowujemy dwojako: wobec cierpienia psychicznego osoby starszej oraz wobec ograniczeń 

w działaniu, które stają się źródłem dyskomfortu i negatywnych emocji.

Aby oddziaływania socjoterapeutyczne przyniosły oczekiwane rezultaty osoba prowadząca zajęcia musi kierować się określonymi zasadami.

-zasada afirmacji, która polega na założeniu, że atmosfera na zajęciach pozwoli na dostrzeganiu pozytywnych cech i zdolności u uczestników. Unikamy więc krytycznych wypowiedzi, wytykania błędów.

-zasada bliskości, gdzie terapeuta musi stworzyć ciepłe i bezpieczne warunki podczas terapii tak aby każdy uczestnik czuł, że ma wsparcie.

-zasada otwartości, która polega na stworzeniu uczestnikom warunków do wyrażania się i przyjmowania informacji o osobie.

W takiej atmosferze możliwe jest ujawnianie przez uczestników ważnych dla nich spraw a także szacunku dla doświadczeń i problemów innych.

-zasada istnienia reguł, muszą one porządkować zajęcia, organizować je i strukturalizować. Normy powinny być zrozumiałe dla uczestników, akceptowane przez nich i umożliwiać przeżywanie pozytywnych doświadczeń.

 

Organizując zajęcia należy pamiętać, że treści, metody i sposoby ich realizacji muszą być ściśle powiązane z wiekiem uczestników.

W przypadku osób starszych na szczególne wyróżnienie zasługują potrzeby czy raczej oczekiwania 

o charakterze psychospołecznym. Najważniejsze z nich to: potrzeba społecznej użyteczności, akceptacji i więzi emocjonalnej.

-potrzeba uznania za część społeczeństwa,

-potrzeba wypełniania czasu w satysfakcjonujący sposób,

-potrzeba utrzymania normalnych stosunków towarzyskich,

-potrzeba utrzymania normalnych stosunków towarzyskich,

-potrzeba odpowiedniej stymulacji umysłowej i psychicznej,

-potrzeba ochrony zdrowia i dostępu do opieki zdrowotnej,

-potrzeba odpowiednio ustalonego trybu życia i utrzymania stosunków z rodziną,

-potrzeba duchowej satysfakcji.

 

Rodzaje socjoterapii:

* ludoterapia/zabawoterapia

- zabawy tematyczne

- zabawy konstrukcyjne

- zabawy i gry dydaktyczne

* terapia ruchem

- ćwiczenia ogólnie usprawniające, oddechowe

- gry i zabawy ruchowe

* trening umiejętności społecznych

- treningi nawiązywania relacji, prowadzenia rozmowy i podtrzymywania kontaktów, aktywnego słuchania

- nauka czynności życia codziennego: estetyczne spożywanie posiłków, robienie zakupów, nauka operowania pieniędzmi, kulturalnego zachowania się przy stole

* rekreacja

- silwoterapia ( oddziaływanie pięknem przyrody )

- wieczorki taneczne

- zabawy i gry zespołowe

- zwiedzania – obserwowanie czynności wykonywanych przez inne osoby, np.: występów artystycznych, zawodów sportowych bądź rezultatów ich pracy np.: oglądanie wystaw

- spotkania z „ciekawym człowiekiem”

- imprezy okazjonalne